De digitale snelweg, zoals we het vroeger vaak noemden, is meestal niet zichtbaar. We zouden gek worden van het aantal rotondes, weefvakken, fly-overs, viaducten, tunnelbakken en carpoolstroken, toeritdoseringen en spaghetti-knooppunten. Tegelijkertijd staat de IT-sector, juist nu, op een kruispunt, de sector gaat exponentieel veranderen in een tot nu toe ongekend tempo.
Ik zat laatst in een meeting met een CTO, waarin één opmerking van hem eigenlijk alles zei: ”We weten waar onze fysieke servers en applicaties draaien, maar niet altijd waar onze cloud staat en hoe onze data precies beweegt.”
Terwijl AI- en datacenterworkloads exploderen, edge computing snel terrein wint en cloudomgevingen steeds gefragmenteerder raken, verschuift de essentie van distributed compute, storage en GPU-clusters terug naar de onderlaag: connectiviteit.
Gartner stelt dat ‘network observability’ en ‘digitale soevereiniteit’ vanaf 2026 bepalend zullen zijn voor volwassen digitale infrastructuren en organisaties die dit succesvol toepassen vooral een veel snellere besluitvorming realiseren door minder vertraging tussen processen. Dat doel is natuurlijk geweldig, maar de weg daarnaartoe is er nog niet helemaal klaar voor. Of we zijn er te weinig mee bezig. Toch zie ik zie bij onze klanten en digitale koplopers steeds vaker best practices zoals:
- Dark fiber-netwerkinfrastructuren met eigen optische controle
- Software-defined optical transport met schaalbare capaciteit
- Private WAN’s en IP-netwerken als alternatief voor publieke IP-routes
- Redundant uitgevoerde infrastructuur, in lijn met NIS2, DORA en data locatie-eisen
- In-huis optical domain kennis, essentieel voor beheer, optimalisatie en observability
AI, hybride IT en datagedreven besluitvorming vragen om infrastructuur waarin controle, zichtbaarheid, beschikbaarheid én redundatie verankerd zijn tot op glasvezel- en routeniveau. Niet alleen binnen en tussen datacenters, maar juist ook op productielocaties en applicaties aan de randen van het netwerk, waar beslissingen steeds vaker realtime worden genomen.
Ook verduurzaming, niet geheel onbelangrijk, begint bij herontwerp. Minder hops, kortere routes en energie-efficiënte netwerkapparatuur maken een wezenlijk verschil. Een optisch gedreven infrastructuur levert maar liefst tot 60% energiebesparing op en bij datacenter-interconnects zelfs tot 83% (!) lagere energie- en koelbehoefte dankzij directe coherent optical technologie zonder overbodige routers of transponders.
De infrastructuur onder je digitale operatie is allang geen bijzaak meer en wanneer je daar geen eigenaarschap in neemt, raakt in de kern de bedrijfsvoering afhankelijk van derde partijen. Je marges, je prestaties en je toekomstbestendigheid wil je niet laten bepalen door de keuzes en tarieven van andere partijen.
Maar de digitale toekomst vraagt méér dan technologische upgrades. De ruggengraat van die vooruitgang blijft mensenwerk: kabels trekken, vezels lassen, ’vakmanschap is meesterschap’, dat werk. Als sector moeten we daarom actief investeren in de volgende generatie specialisten. Door open dagen, stages, opleidingen en inspirerend leiderschap maken we kids en studenten enthousiast voor de wereld ónder de motorkap. Want zonder hun nieuwsgierigheid, talent en handmatig vakmanschap bouwen we al helemaal geen toekomst.
Laten we technologie ontwerpen die ons mensen sterker maakt en de planeet beter voor onze kinderen en onszelf. Niet alleen machines verbeteren. Maar vooral ons leven verbeteren, vandaag én morgen.
