Providers kunnen op grond van nationale en Europese wetgeving gedwongen worden DNS blokkades door te voeren. Het moet voorkomen dat illegale, strafbare of anderszins schadelijke content zichtbaar is. Elke blokkade leidt tot rechtszaken en in Duitsland zien we nu een rechter een dergelijke plicht onderuit halen.
Dat op internet naast onschuldige kattenplaatjes ook evident foute content te vinden is, is een gegeven dat net zo oud is als het internet zelf. In de meeste landen zijn partijen die internetverbindingen leveren aan consumenten verplicht de toegang tot vormen van foute content te blokkeren.
Pirate Bay
Een van de oudste, en wellicht bekendste, blokkades is de toegang tot de Pirate Bay. Veel minder vaak in de pers en grotendeels van latere datum is het blokkeren van toegang tot content waarvan productie, bezit en verspreiding is verboden. In het eerste geval is er geen wet die dit letterlijk voorschrijft. De rechter heeft dat in een civiele zaak tussen Stichting Brein en providers opgelegd. Bij het andere geval is het wel door de wetgever genoemd. In beide gevallen moeten providers een reeks van IP adressen op DNS niveau blokkeren.
Terrorisme en propaganda
Het soort content dat providers op deze manier moeten blokkeren is over de jaren toegenomen. Recent is de toegang tot Russische propaganda kanalen om voor de hand liggende redenen in alle EU lidstaten via het internet verboden. Dat is een voorbeeld van een DNS blokkade. Daarvoor is het middel al uit de kast gehaald om de propaganda van als terroristisch bestempelde organisaties te dwarsbomen.
Online gokken
Betrekkelijk weinig bekend is dat DNS blokkades ook gebruikt worden tegen illegale online gok-platformen. In Nederland wil de toezichthouder op de kansspelen van de wetgever die bevoegdheid krijgen. Argument is dat alleen met een wettelijk kader de partijen die internettoegang verschaffen snel zullen reageren op het verzoek IP adressen te blokkeren.
Omdat de discussie in Nederland nog loopt is het relevant te zien wat het Bundesverwaltungsgericht heeft bekendgemaakt. Deze instantie, vergelijkbaar met het CBb bij ons, heeft namelijk in een langlopende zaak geoordeeld dat niet elke partij die internettoegang verkoopt aan particulieren wettelijk verplicht is de DNS blokkades door te voeren.
Resellers
Specifiek gaat het om het geldende verbod in Duitsland de toegang tot online goksites die geen Duitse licentie hebben te blokkeren. Volgens de Duitse toezichthouders moeten alle providers daar aan voldoen. Het Bverwg is het met een klagende providers eens dat de toezichthouders de wet verkeerd interpreteren. Alleen providers met eigen netwerken en infra mogen DNS blokkades krijgen opgelegd. Resellers van toegang zijn hier geen partij.
Dit is een vonnis met verstrekkende gevolgen. Alleen al daarom zullen de toezichthouders naar de hoogste Europese rechters stappen om alsnog hun gelijk te halen. Dat een Duitse rechter, onder verwijzing naar EU recht, resellers ontslaat van bepaalde verplichtingen is trouwens geen onlogisch oordeel.
Resellers van internetverbinding kennen we ook in Nederland, maar we kennen hier ook tal van MVNO’s die min of meer een vergelijkbare status hebben. Alleen al om die reden zal deze Duitse uitspraak die een DNS blokkade onderuit haalt, die zoals gezegd verwijst naar EU recht, ook in Nederland bestudeerd gaan worden.
