India zet een zwaar middel in om fraude en cybercrime moeilijker te maken, het land verbiedt de doorgifte van gesprekken via vaste en mobiele verbindingen als de caller ID onjuist is.
Caller ID
Wat in Nederland en elders ook voorkomt is dat criminelen bellen met een landencode die verwarrend werkt. Dan denkt men gebeld te worden vanuit Nederland, maar het gaat om exotische landen als Algerije (+213) of de Comoren (+269). Wie terugbelt, dat is waar het de fraudeurs om gaat, belt dan een duur betaalnummer in een land ver weg.
ILDO
In India komen beide vormen van telefonische criminaliteit (dus gericht op de eigen bevolking) ook voor. Zo veel zelfs dat er nu wel heel drastische maatregelen worden genomen. Elke ILDO (International Long Distance Operator) die internationale calls aanneemt moet op gateway niveau de caller ID op juistheid controleren. Bij twijfel en zekerheid dat het niet klopt moet de call worden geweigerd. De ILDO mag de call niet doorzetten naar een nationale Indiase telecomoperator.
Tweeledig doel
Doel is formeel tweeledig. Calls bij de ILDO tegenhouden moet de overlast tegengaan, dat is het eerste en begrijpelijke doel. Tweede doel is voorkomen dat schade ontstaat doort dure ‘terugbel-gesprekken”. Die leiden namelijk ook tot kosten bij de nationale telco’s, die deze dan weer op de abonnees moeten verhalen. Wat dat betreft lijkt de CID plicht die per 1 augustus ingaat dus in orde.
Maar er is nog iets en daar rept het ministerie van telecomzaken niet over. Er is een afspraak tussen de ILDO’s en de telco’s over het verhogen van de afdracht van de eerste aan de tweede voor elke tot stand gekomen verbinding (ITC – International Termination Costs). De telco’s willen een groter deel van de koek en de ILDO voelen daar natuurlijk weinig voor. Die discussie is tot nu toe lastig door onenigheid over bijvoorbeeld ongewenste telefoongesprekken. Met het verbod op de doorgifte internationale gesprekken zonder ID kan de telecomsector in India dus mogelijk wel tot een overeenkomst komen.