We schrijven het jaar 2001. Midden in de zomer verliest Versatel twee dagen achtereen meer dan 15% beurswaarde. KPN mag rekenen op warme belangstelling, het aandeel was aan het einde van het jaar de titel “volksaandeel van het jaar” waard. World Online was toen al overgenomen door Tiscali en geen noemenswaardige concurrent meer van KPN.
De echte concurrenten zijn de kabelaars. Op dat moment boden Multikabel, @home en Casema naast tv/radio ook internet en vaste telefonie. KPN kan in de kerngebieden van de kabelaars technisch gezien het eigen breedband aanbod ADSL weliswaar uitrollen, maar de kans dat er veel overstappers zijn is gering.
Omgekeerd is iets anders het geval. Overal waar KPN ADSL kan uitrollen kunnen de coax bedrijven al aanwezig zijn en een bundel van vaste diensten aanbieden waar KPN niet aan kan tippen.
KPN kan niet eens mobiel voegen met vast bellen en vast internet. De telco is op dat moment geen internetprovider. Planet/Het Net is een apart bedrijf waar KPN alleen de meerderheidsaandeelhouder van is. XS4All is nog weer een ander verhaal.
Mede ingegeven door de adviezen van the usual suspects van die tijd, Forrester, IDC, Blauw en dergelijke, meent KPN dat de enige manier om de strijd met de kabelaars te kunnen voeren is door zelf met tv te komen en de ISP activiteiten naar zich toe te trekken. Daarmee wordt dan invulling gegeven aan een nieuwe term die kort na de eeuwwisseling door consultants is verzonnen: triple play.
Triple play zou de manier zijn om klanten te winnen, te behouden en de ARPU gestaag te kunnen opkrikken. Dat laatste is hard nodig want de KPN staat er belabberd voor. TV als dienst aanbieden is niet alleen een forse investering, het is ook nog eens een dienst waar operationeel verlies op geleden wordt. Maar stil zitten is evenmin een optie, de kabelaars hebben op dat moment gewoon de betere kaarten in de hand.
De strijd om de klant brandt vervolgens los en alle partijen doen hun best met triple play te scoren.
Deze strijd was gedurende meer dan tien jaar bepalend voor het gedrag van de internet/telefonie bedrijven. Toen mobiel internet betaalbaar werd voor consumenten krikte men de term op naar quad play. Wie dat niet kon bieden, zou wegkwijnen.
De prijzen van bundels werden steeds aantrekkelijker, zodat een consument niet meer dacht aan overstappen. Mission accomplished?
Nee, kijk naar de laatste ACM publicatie. De klassieke triple play – een bundel op basis van drie vaste diensten – kent nog maar 0,77 miljoen gebruikers op huishoudniveau. Quadplay heeft het stokje niet overgenomen, hoewel dat in 1,91 miljoen huishoudens aanwezig is. De meest gebruikte bundel is een dual play pakket van breedband en televisie (2,89 miljoen huishoudens = ~38% van de markt).
In 2001 was er echt niemand die dat voor mogelijk hield. Het verschijnsel mobile only huishoudens was niet meer dan een voetnoot bij analyses. Vaste telefonie, een dienst met goede marges, zou tot het einde der dagen de business én de bundels, blijven bepalen. Het is allemaal wat anders gelopen….
