De wateroverlast van de afgelopen weken heeft tot grote schade geleid en talloze bedrijven stilgelegd. Wat er in Nederland, België en Duitsland is gebeurd is vergelijkbaar met ge gevolgen van hurricane Katrina. Dit is namelijk de eerste keer in deze regio’s dat particulieren, bedrijven en overheden ook op grote schaal digitale data zijn verloren.
Alle data verloren
Alle data verlorenDe overeenkomsten tussen de storm met wateroverlast in het zuiden van Amerika in 2005 en de kolkende rivieren hier zijn groot. Naast het menselijke leed, dat niet onderschat moet worden, dringt door dat bedrijven gewoon niet meer zullen terugkomen. Dat komt niet alleen omdat de winkelpanden of kantoren kapot zijn of zelfs verdwenen. Wat het heropbouwen van de business extreem moeilijk maakt is dat alle data is verloren.
Hoewel we daarover weinig horen uit Limburg is dat zeker het geval in Duitsland en Wallonië. Daar heeft inmiddels menig ondernemer al aangegeven dat alle IT verloren is gegaan en daarmee ook de applicaties en data om te kunnen werken. We hebben het hier niet alleen over eenpitters die op een USB stick vertrouwden voor de maandelijkse back-up. Grotere ondernemingen met eigen serverruimtes en alles on-premise hebben gewoon niets meer. De 3,2,1 regel voor back-ups is namelijk fout toepgepast.
Verzekeringen en cloud
Vergelijkbare onherstelbare schade was er ook na de wateroverlast van Katrina. Het verlies aan banen in het rampgebied was op de langere termijn veel groter dan aanvankelijk gedacht. Zonder data kun je als ondernemer immers niet overleven. Daarom ook wordt in Amerika sindsdien ook zo vaak gehamerd op goede verzekeringen en het gebruiken van de cloud. De verzekeringen stellen als eis dat aan de 3,2,1 regel wordt voldaan.
In Nederland, België en Duitsland was tot nu toe de druk om te verzekeren niet zo hoog. De druk om naar de cloud te gaan is er wel, maar het is meer een kwestie van de mogelijkheid daar gebruik van te maken. In menig Waalse en Duitse gemeente is gebrekkige bandbreedte nog steeds een gegeven. In Nederland is dat gelukkig een ander verhaal. De connectiviteit is hier beter en de cloud adoptie is dat ook.
Stilstaan bij afhankelijk van data
Dat wil niet zeggen dat daardoor de schade in Nederland geringer zal zijn. Het punt blijft namelijk dat ondernemers te weinig stilstaan de afhankelijkheid van data en applicaties. Een uur geen stroom is lastig, maar daarna start je de computer weer en je kunt weer werken. Wateroverlast waarbij alles verloren gaat is vergelijkbaar met brand. Als je geen externe opslag hebt geregeld voor je data kun je bijna onmogelijk doorstarten.
Klant en IT leverancier moeten doorvragen
Die externe opslag kan bestaan uit iets in de cloud, maar het kan ook via een leverancier in een datacenter zijn. Die oplossing is op papier makkelijk en betrouwbaar. Wat nu echter vanuit de rampgebieden te horen is, specifiek Wallonië, is dat het dan toch mis kan gaan. Daar hebben twee “datacenters” waterschade opgelopen waardoor klantdata verloren is gegaan (waarschijnlijk gaat het om externe serverruimte of rekencentra). Van klanten die dat betreft zijn dus mogelijk alle drie de datasets verloren.
Hoe is zoiets te voorkomen? Het staat of valt met goed doorvragen van wat de klant wil en wat de leverancier biedt. Beiden moeten dus actief en alert zijn. Van de klant mag verwacht worden dat hij precies kan aangeven wat zijn data is. De leverancier moet kunnen aangeven hoe hij de 3,2,1 regel gaat toepassen. Voor alle duidelijkheid die regel was ooit bedoeld specifiek voor back-ups. Het is nu veel beter van business continuity (BC) uit te gaan. Wie daarvoor kiest weet ook dat vertrouwen op één datacenter onvoldoende is.
De grote fout die IT leveranciers en klanten kunnen maken is doen alsof de wateroverlast in het Zuiden hen nooit zal raken en dat soort schade dus onmogelijk is. Iedereen moet hier van leren. Iedereen moet kritisch naar zijn eigen business kijken en niet meer blindelings vertrouwen dat de eerder afgesproken processen en procedures (zoals de 3,2,1 regel) nog volstaan.
