Een update uit Zwitserland over de status van het tonerrecycling programma noemt twee redenen waarom die procedure de afgelopen periode belangrijker is geworden. Hoewel Zwitserland geen lid is van de EU volgt het op dit punt wel Brussel. Wat de Zwitsers zien en doen geldt daarom ook voor de EU lidstaten.
Lancering in 2020
In het voorjaar van 2020 lanceerde de Zwitserse brancheorganisatie voor de IT sector een omvangrijk nieuw recycling project. Doel was de verwerking van elektronica afval in het eigen land te stimuleren. De reden voor de Zwitsers dat te doen is Europese wetgeving die sinds eind maart 2021 (!) voor alle lidstaten geldt. Daarin staat onder andere dat de export van dit soort afval naar derde landen en andere lidstaten moet worden verminderd.
De term elektronica afval is breed en omvat alle vormen van witgoed en bruingoed. In het Swico Recycling plan heeft men het uitsluitend over IT gerelateerd afval. Waar men ook bij stilstond en stilstaat zijn lege toners.
Tonerrecycling
Een paar dagen terug is een update verstrekt over de stand van de tonerrecycling in het Alpenland. Het afgelopen halfjaar is men daar mee gestart, maar het proces loopt nog niet op rolletjes. Het streven is jaarlijks tot 1500 ton van dit soort afval te verwerken. Zoveel aanbod en capaciteit zijn er op dit moment nog niet.
Dat heeft onder andere te maken met de Corona maatregelen. Daardoor is de aard van het aanbod sterk veranderd. Het aantal lege toners van kantoormachines dat via het kanaal is ingezameld is fors minder dan verwacht. Toegenomen is het aanbod van kleine aantallen lege toners door homeoffices. Die laatste categorie bevat veel inkjet cartridges. Laserprinters zijn in de SoHo omgeving beduidend minder in gebruik. Wat verder is veranderd is de manier van inzamelen. De keten werkt, maar de afvalstromen lopen anders dan verwacht. Alles wijst er ook op dit zo zal blijven.
Barrière voor recyclingproces
De actie zou ook geconfronteerd zijn met een letterlijke barrière als gevolg van de lockdowns. Het is moeilijker gebleken het afval (in welke vorm dan ook) op legale wijze te exporteren. Als er geen grens oponthoud was, speelde het gesloten zijn van de afnemers in de buurlanden het Zwitserse recyclingproces parten.
Door de ervaring heeft men het recyclingproces nogmaals onder de loep genomen. Aanpassingen zijn doorgevoerd om het proces nog meer en beter in het eigen land te kunnen doorvoeren. Dat heeft dan als direct voordeel dat men minder afval exporteert.
In hoeverre de Zwitserse case van tonerrecycling vergelijkbaar is met de situatie in Nederland is nog niet te zeggen. Bekend is dat ook de export vanuit Nederland het afgelopen jaar niet altijd even makkelijk is verlopen. Daarmee is een onderschatte kwetsbaarheid in de recycling aan het licht gekomen.
