Waarom worden er zoveel zendmasten verkocht?

Op dit moment loopt in Engeland een onderzoek naar de voorgenomen verkoop van de Hutchison zendmasten aan Cellnex. De belangstelling voor deze torens is opeens fors toegenomen. Wat is er aan de hand?

Zendmast 400Hutchison wil van de eigen torens af. Daarmee treedt het in de voetsporen van onder andere Vodafone. Dat deed eerder dit jaar de eigen zendmasten van de hand. De Britten brachten de 82.000 eigen masten onder in een apart bedrijf, Vantage Towers, dat een beursnotering in Frankfurt heeft. Men hoopte op een totale beurswaarde van circa 15 miljard Euro.

Infra afstoten

Vodafone was niet de eerste telco in Europa die afstand deed van een essentieel deel van de infrastructuur. Cellnex, bekend van de radiotoren in Lopik, is een bedrijf dat uitblinkt in het opkopen van zendmasten van telco’s. Het heeft recent groen licht gekregen de masten van T-Mobile in Nederland over te nemen. Orange heeft via Totem ook de eigen torens van de hand gedaan. Het ene bedrijf wil zoveel mogelijk van de eigen infra en vastgoed af. De ander ziet een goede businesscase in het onderhouden en verhuren ervan.

De link met datacenters

Institutionele beleggers stoppen fors geld in bedrijven die zendmasten willen kopen. Dat lijkt op het eerste gezicht een rare businesscase. Bijna net zo vreemd als beleggers die de koop van datacenters mogelijk maken. De logica is echter in beiden gevallen hetzelfde. Beleggers zoeken een bestemming waarmee over een lange periode een voorspelbare opbrengst mogelijk is.

Retail en hotels waren lange tijd zeer aantrekkelijk voor beleggers. Om meerdere redenen zijn ze dat niet meer. Daarnaast zijn er voor bijvoorbeeld pensioenfondsen bindende voorwaarden voor investeringen. Beleggen in bestaand vastgoed, met bekende kredietwaardige klanten staat daar vaak hoop op de lijst. Ook andere beleggers kijken naar het type klant van de klant. Dat is net zo belangrijk als de sector.

Druk te verkopen

Datacenters en zendmasten hebben voor beleggers gemeen dat er steeds meer gebruik van wordt gemaakt. Een klant kan niet zomaar opstappen, dus de inkomsten zijn redelijk goed in te schatten. Daardoor is een enorme druk ontstaan om zendmasten en datacenters in de etalage te zetten. De telco’s hebben als eerste toegehapt door de eigen datacenters te vervreemden. Met die opbrengsten konden ze de schulden een beetje afbouwen. In de meeste gevallen waren colo diensten voor derden toch ook weer niet de core business van de telco. Het afscheid nemen viel dus makkelijk, al waren de opbrengsten gering.

Bij de zendmasten ligt het wel iets anders. De verkopende partij bindt zich voor een langere periode aan de kopende partij met huur. Huurders voor een langere periode, dat is precies waar beleggers naar op zoek zijn.

Wie het verschil in type object en de aantallen terzijde schuift ziet dat er nog wel wat meer overeenkomsten zijn tussen een zendmast en een datacenter. De belangrijkste is dat de gebruiker zelden de eindklant is.

Mobiele versie afsluiten