Klanten van O2 zullen zich vorige maand in hun thee hebben verslikt bij het lezen van de mail waarin de eerder aangekondigde prijsverhoging wordt bijgesteld. Eerder had het bedrijf geadverteerd dat de maandelijkse prijzen met £ 1,80 zouden stijgen, in de mail stond £ 2,50.
Het is een primeur op de Britse eilanden en is mogelijk omdat de sector sinds Brexit niet langer gebonden is aan het consumentenrecht die wij gewend zijn. Een prijsverhoging doorvoeren op telefoondiensten mag in de EU. Voor lopende contracten geldt dat die op de officiële inflatie moet zijn gebaseerd.
Dat uitgangspunt bestaat duidelijk niet meer bij de Britten want de prijs wordt voor iedereen met een vast bedrag verhoogt. Vervolgens komt er nog eens een “opslag” van 60%. Als argument komt O2 met een verhaal over investeringen in het netwerk.
Niet alleen de klanten, ook de pers, de politiek en zelfs de toezichthouder zijn door deze actie in de gordijnen gejaagd. Niet dat het iets uitmaakt, want O2 stelt het recht te hebben prijzen naar eigen goeddunken te mogen bepalen.
Kwartaalcijfers
De reden waarom O2 dit doet is amper een week later duidelijk geworden. Het bedrijf is onderdeel van Telefónica en dat heeft bij de presentatie van de kwartaalcijfers de aandeelhouders teleurgesteld. Het is niet alleen in Duitsland de business minder oplevert dan gedacht, ook elders is er tegenwind.
Die tegenwind is zo krachtig dat het dividend wordt verlaagd en de operaties “gestroomlijnd” gaan worden. Wie naar de cijfers kijkt begrijpt dat wel. Euro 8,9 miljard omzet en maar Euro 276 miljoen winst is geen goede prestatie. Door alle 23 miljoen Britse klanten 80 Pence per maand meer te laten betalen komt er op kwartaal ruim Euro 60 miljoen extra binnen.
(ondertussen hebben ook de andere mobiele operators prijsverhogingen bekend gemaakt. Want als er een schaap over de dam is dan ….)
