Op 20 januari heeft de stad Frankfurt am Main aangegeven in de problemen te komen door het grote aantal datacenters in de stad. De huidige 60 locaties van 35 eigenaren hebben 65 hectare grond nodig. De bouwplannen tot 2030 gaan uit nog eens 70 hectare. Zoveel stroom is er niet, dus er moet op de rem getrapt worden.
27 hectare voor nieuwe datacenters
Actueel is de stad Frankfurt bekend met bouwplannen voor datacenter gebouwen voor 27 hectare. Die plannen zijn beperkt tot drie straten en het voormalige Neckermann (het postorderbedrijf) terrein. Die 27 hectare zal tegen 2025 opgeleverd zijn.
Voor de stad zijn er met de huidige plannen voor nieuwbouw en uitbreiding van datacenters nu al drie problemen zichtbaar. Ten eerste is het stroomverbruik van datacenters zo overheersend dat woningbouw en andere bedrijvigheid in de problemen kan komen. Omdat Frankfurt een van de EU steden is die nog meer van Brexit wil profiteren is dat voor de lokale politiek al een serieus punt van zorg. Het tweede probleem is dat door de vraag naar stroom de regio niet aan de CO2 doelstellingen kan voldoen. Derde probleem tenslotte is dat datacenters niet te dicht op woonwijken mogen staan. Schijnbaar is een deel van de nu bekende plannen daar een uitdaging.
Oplossing – aan de rem trekken
De stad trekt nog niet aan de rem, maar houdt die optie wel open. Dat zou dan met name gaan om de plannen voor de periode 2025-2030. Men zoekt naarstig op zoek naar oplossingen. In de regio de datacenters onderbrengen zou een optie kunnen zijn, maar het enthousiasme is vooralsnog niet groot. Datacenters versneld zo ver krijgen dat de restwarmte kan worden ingezet staat hoog op de agenda. Er is zelfs een project dat tot het grootste van Duitsland hoort. Maar dat is totaal onvoldoende om de CO2 balans in evenwicht te brengen. Evenmin kan het niet de vraag naar stroom in de woonwijk (voor verwarming en warm water) zo ver verlagen dat er weer meer voor de datacenters overblijft.
Bekende problemen
Het hele verhaal van Frankfurt lijkt als twee druppels water op wat in en rond Amsterdam speelt. Eigenlijk is er maar een verschil. In Duitsland stuurt men consequent op een minimale afstand tussen “rekencentersâ€. Redundantie wordt daar serieus genomen en 200 kilometer afstand is de ondergrens die de overheid adviseert.
Daarmee is de oplossing van het probleem in Frankfurt nog complexer dan in Nederland. Hier wordt niet zo zwaar getild aan een minimale afstand tussen datacenters. Voor de afstand tussen een on-premise rekencentrum en extern datacenter bestaat niet eens een overheidsadvies. Dat zijn er in Duitsland dus wel en dat voorkomt het clusteren van datacenters, zoals dat in Amsterdam op Sciencepark en Schiphol Rijk bestaat.
Hoe de Duitsers het probleem (laten) oplossen is niet bekend. We stellen wel vast dat de vrees van delen van de Nederlandse datacentersector dat Amsterdam met de bouwstop uit de pas zou lopen met de rest van Europa niet klopt. Het verhaal lijkt zelfs te zijn dat de vrees van Amsterdam door de ontwikkelingen in Frankfurt is bevestigd. De vraag is dan ook welke andere hotspot voor datacenters als volgende op de rem moet trappen.
