Eind december viel iets vreemds op aan de gerapporteerde IT voorraden en de ontwikkeling van prijzen. Veel aandacht kreeg dat niet, want tegen het eind van het jaar keek de pers naar kersverkopen. Nu we een vol kwartaal verder zijn begint te dagen dat er toen een signaal was dat voor behoorlijke onrust op de markten had kunnen zorgen.
Elke melding in die maand over hogere prijzen was verklaarbaar door slechts een soort handeling: hamsteren. Wereldwijd hebben partijen ingekocht om een mogelijke verstoring van vraag en aanbod voor te zijn. Dat deden ze zorgvuldig om ophef te voorkomen en waren daarmee succesvol. Wat niet lukte was de prijzen stabiel houden.
In januari gingen de prijzen omhoog zonder dat duidelijk was hoe het met de voorraden zet. Nu in april snappen we beter dat de er op ongekende schaal is geschoven met componenten en halfproducten om precies dat te voorkomen wat vorige week is gebeurd.
Invoerheffingen van ongekende hoogte hebben import en export van en daar Amerika compleet ontregeld. Wie geen onderdelen op de plank heeft liggen weet simpelweg niet wat de kostprijs van zijn producten is. Magazijnen die uitpuilen met tijdig gehamsterde onderdelen hebben weer een ander probleem. Tegen welke waarde deze IT voorraden in de boeken worden opgenomen is onduidelijk en dat belooft het nodige voor de kwartaalcijfers.
Bij bovenstaande situatie waarbij onzekerheid over prijzen troef is gaat het om meer dan chips en vergelijkbare kleine IT componenten. Afgelopen week maakte het Alfabet tijdens een hoorzitting in Washington bekend dat de prijzen voor datacenters in Amerika in korte tijd met 30 procent zijn gestegen.
Pijngrens
Zelfs voor bedrijven met hele diepe zakken is de pijngrens bereikt en overschreden. Niemand wil zijn handtekening nog zetten onder een bouwcontract afhankelijk is van financiering. Google en co lenen geld voor de datacenters en dat speelt ook bij de onderaannemers. Wat moeten zijn tegen de bank zeggen? “Ik heb eigenlijk X Dollar nodig, maar doe maar 30 procent meer. Of dat voldoende is weet ik niet, evenmin of alles wel geleverd kan worden en de tent op tijd opengaat.”
Banken weten sinds de pandemie die de logistiek ontregelde ook wel beter. De huidige situatie is onvoorspelbaar en daarmee waarschijnlijk onverzekerbaar en onfinancierbaar.
