Parlement Zwitserland bemoeit zich met verkoop Vodafone Italië

Dat Vodafone delen van de business in de etalage zet was al bekend, dat interesse uit Zwitserland voor vragen van het parlement leiden maakt het proces er niet makkelijker op.

Toestemming van toezichthouders

Voor elke aankoop, fusie of samensmelting van grotere bedrijven is toestemming nodig. Die toestemming wordt gegeven door een landelijke toezichthouder. Als de beoogde transactie een internationaal karakter heeft moeten de toezichthouders uit alle landen waar de bedrijven actief zijn groen licht geven. Als ergens het akkoord uitblijft gaat in de hele deal niet door. Hoe dat werkt is in dit artikel uitgelegd.

Toestemming voor koop, fusie en dergelijke moet er zijn voor de transactie tot stand komt. Om die reden staat er onderaan elke melding altijd dat het hele persbericht onder voorbehoud is. Het proces van toestemming vragen en krijgen gaat buiten de pers om. Om begrijpelijke redenen zwijgt elke toezichthouder over de details, maar wie er een verzoek heeft ingediend is wel altijd bekend.

Swisscom – Vodafone Italia

Naast ingefluisterd worden door direct betrokkenen kunnen de pers en politici dus altijd op hoofdlijnen weten wat er speelt en daarmee zijn we beland bij de case Swisscom – Vodafone Italia.

De Zwitserse telco, internet en tv aanbieder Swisscom wil een exclusief bod uitbrengen op Vodafone Italia. De Britse moeder zou blij zijn als dat bod doorgaat, want er wordt 8 miljard Euro geboden en dat geld is hard nodig om de ongezond hoge schuldenlast iets te kunnen afbouwen.

Voor Swisscom zou een mobiele operator in Italië een welkome uitbreiding van het aanbod zijn. Het wil de nieuwe business voegen met de Fastweb, een internetprovider uit de regio Milaan.

Uitdagingen

Er doemen echter twee uitdagingen op. Het Zwitserse bedrijf is voor 51 procent eigendom van de overheid (bron). Een semi-staatsbedrijf dat de footprint in een ander land uitbreid dat zou tot problemen in dat land kunnen leiden. Dat is echter vooralsnog niet het geval. Wel dringt het besef door dat de belangen van de Zwitserse staat in het gedrang kunnen komen als een buitenlandse footprint geld en ressources kost.

Of anders gezegd: elke Zwitserse Frank die nodig is voor aankoop en daarna het integratieproces kan niet meer worden uitgegeven om zendmasten en glasvezels aan te leggen en onderhouden in de heimat. Volgens sommige politici kan Swisscom mogelijk niet aan de wettelijke plichten voor bereik en kwaliteit in het eigen land.

Politiek vs Toezichthouder

We zien hier dus een nieuwe variatie op het thema problemen rond overnames. Omdat Vodafone heel veel in de etalage heeft staan zal Zwitserland niet het enige land zijn waarbij de politiek vragen stelt of een incumbent dit moet doen. De vragen die zij stellen staan helemaal los van het proces van toestemming krijgen van de toezichthouders. Als de politiek dwars ligt kan een deal die groen licht krijgt van de toezichthouder de facto onmogelijk worden.