Wellicht is het belangrijkste nieuws van de afgelopen week het bericht dat LinkedIn afziet te migreren naar de Azure cloud omgeving van Microsoft. Waarom is dit belangrijk? Is dit een incident dat maar snel vergeten moet worden of hebben we de bevestiging van iets dat vaak buiten de pers wordt gehouden?
Overname Microsoft
Microsoft heeft in 2016 miljarden op tafel gelegd om LinkedIn te kunnen overnemen. Iedereen kon op zijn klompen aanvoelen dat de softwarereus uit Redmond zou proberen meer grip te krijgen op het bedrijf en vooral de data.
Data en platform
De data van LinkedIn staat sinds de start in datacenters van derden. Om maximaal toegang tot die omgevingen te krijgen is het handig om alles te migreren naar een platform waar Microsoft volledige zeggenschap over heeft. Azure dus.
Dat in 2019 LinkedIn bekend maakte te starten met het omarmen van de publieke cloud kwam dus niet als een verrassing. Dat was “gekozen” voor Azure evenmin. Nu waren 2020 en 2021 niet echt de beste periode om iets te migreren, maar toch kwam er incidenteel een bericht voorbij over de kleine stappen die gemaakt werden. LinkedIn leek bijvoorbeeld erg gecharmeerd van het CDN platform Front Door dat deel uitmaakt van Azure en een globale footprint heeft.
In plaats van Azure
Veel meer dan Front Door lijkt echter niet door LinkedIn te worden ingezet. Vorige week sijpelde via de Amerikaanse pers uit dat met netwerk is gestopt met het overhevelen van workloads naar de publieke Azure omgeving.
Zoiets roept natuurlijk heel veel vragen op. Dat Microsoft dit (vooralsnog?) accepteert is natuurlijk al heel bijzonder. Maar er speelt meer. We zien hier een bedrijf met veel data en ongetwijfeld ook veel compute power impliciet aangeven dat de kosten van de cloud-only hoger zijn dan het handhaven van een eigen omgeving. Die stap omschrijven als “kiezen voor hybride in plaats van een Azure-only omgeving” maakt weinig indruk.
De kosten van de cloud waren altijd al voer voor discussie, maar sinds een paar jaar slagen de aanbieders er niet meer in de kritiek te sussen. De ongekend forse prijsverhogingen die voor alle klanten zijn doorgevoerd zorgen meer dan ooit voor druk vanuit de financiële hoek. Het hele verhaal van “Capex versus Opex leidt tot een keuze” is feitelijk onderuit gehaald door het opschroeven van de prijzen. Dat toezichthouders het onderwerp naar zich toe hebben getrokken is een niet te onderschatten signaal.
Wat LinkedIn verder bewijst is dat “lift and shift” gewoon niet voor alle situaties mogelijk is. Laat staan dat het leidt tot een kostenstructuur en kwaliteit die minstens gelijkwaardig is dan de huidige situatie.
Aandeelhouders en boekhouders
Is het besluit van LinkedIn niet alles via Azure te laten lopen een uitzonderlijke stap? Deels wel, want het is een bedrijf. Deels ook weer niet. Wat nu wordt gepresenteerd als een hybride oplossing, is al jaren voor veel bedrijven de enige manier om van de cloud te kunnen profiteren. Het echte pijnpunt zit echter in de kosten. LinkedIn is daarbij niet de eerste onderneming die toegeeft dat hier een onoplosbaar probleem zit. In het verleden hebben bedrijven als DropBox de aandeelhouders voorgerekend hoeveel het uit de cloud blijven per jaar bespaard. Dat is dan ook de reden waarom de melding van LinkedIn het belangrijkste nieuws is. Overal in Amerika en daarbuiten hebben aandeelhouders en boekhouders via een bekende nieuwszender te horen gekregen dat de cloud voor een bedrijf dat iedereen kent te moeilijk en vooral te duur is.