Er zijn twee ontwikkelingen in Europa die grote impact hebben op de hyperscalers en een einde betekenen voor de manier waarop die tot op heden zijn gebruikt. Hoewel de twee issues totaal verschillend zijn hebben ze iets gemeen. Het zijn onderwerpen die bij iedereen hoop de agenda moet staan.
Privacy Shield en Hyperscalers
De eerste ontwikkeling die het leven van de hyperscalers in de huidige vorm moeilijk maakt is het afschieten van Privacy Shield. Dat de EU en de Amerikanen gisteren nog een eerste en zeer kort persbericht hierover hebben uitgestuurd verandert niets aan de zaak. Elke hyperscaler met een Amerikaanse eigenaar valt onder FISA 702 en/of EO 12.333. Dat zijn de bepalingen die het doorzoeken en analyseren van data in de cloud naar Amerikaans recht mogelijk maken. Het bestaan van Standard Contractual Clauses (SCCs), waarmee partijen onderling de opslag van data in zo’n Amerikaanse hyperscaler regelen biedt in de ogen van juristen en NOYB geen enkele garantie.
Om die reden zal het heel erg moeilijk worden data in een Amerikaanse cloud, dus in een hyperscaler onder te brengen. Of die in Middenmeer staat of in Texas maakt ook verder weinig uit.
Hyperscalers en CO2
De andere bijl die aan de wortel van de hyperscalers wordt gelegd is het EU beleid voor CO2 neutrale datacenters. Brussel heeft daar als datum aan verbonden 2030. Dat klinkt ver, maar wie nu nog een datacenter gaat bouwen kan die stip aan de horizon onmogelijk negeren.
CO2 neutraal is iets anders dan groene stroom gebruiken en zo min mogelijk drinkwater gebruiken. Vanaf 2030 wordt ontwerp, bouw, exploitatie en de afbraak gecontroleerd op de CO2 balans. Om die reden beginnen de hyperscalers en andere grote datacenters zich nu meer te interesseren voor het hergebruik van warmte. Het idee dat overal in de EU de hyperscalers de restwarmte kunnen schenken aan zwembaden is een illusie gebleken. Er is een andere oplossing modig om tot een klimaat neutrale businesscase te komen.
Het bijzondere aan deze uitdaging is dat datacenters die het dichtst op de bebouwde kom zitten op dit moment de betere kaarten in handen hebben. Zij zitten immers dicht op de een grote vraag naar restwarmte. Daarmee kunnen ze makkelijker voor een deel van de operaties CO2 neutraal bereiken.
Twee schaakborden
De hyperscalers in de EU, dus niet alleen in Nederland, moeten dus op twee schaakborden gelijk spelen. Dat is best lastig, want de spelregels kunnen al gaande weg veranderen. De kans dat de bestaande situatie gehandhaafd zal blijven is gelijk nul. Alleen al daardoor is het onvermijdelijk dat er wat veranderen op de markt voor hyperscalers.
Lachende derde
En voor wie zich nog afvraagt wie daar met meest van kan profiteren. Dat zijn in ieder geval de bedrijven met een strikte scheiding tussen de landenvestigingen en de spelers die al jaren serieus werk maken van verduurzaming. Dat levert namelijk een kennisvoorsprong die niet makkelijk in te halen is. De echte lachende derde in het verhaal is overigens niet een datacenter exploitant of een privacy voorvechter. Het is wel het projectteam van GAIA-X. Die cloud aanpak moeten immers het einde van de afhankelijkheid van de huidige hyperscalers mogelijk maken.
