De regering van India heeft op 18 december het parlement een ontwerp voor de nieuwe telecomwet gestuurd.
Techniek neutraal
We staan er in Nederland amper bij stil, maar “telecom” is best wel een breed begrip. De regering in India komt met een nieuwe wet omdat drie andere wetten hopeloos verouderd zijn. Dat zijn de Indian Telegraph Act (1885), de Wireless Telegraphy Act (1933), de the Telegraph Wires (Act (1950). Wetten van meer dan 100 jaar oud die betrekking hebben op techniek die zelfs in India niet meer bestaat. Die drie wetten zijn ook heel erg vanuit een bepaalde techniek beschreven. Ze zijn op de schop gegaan en vervangen voor een tekst die veel meer techniek-neutraal is.
Dat begrip is kenmerkend voor de manier waarop de meeste wetten in Europa en Den Haag over ICT/IT tot stand komen. Zelfs de meest recente AI-act is dusdanig neutraal dat een nieuwe versie van AI niet betekent dat er op eens heel veel mazen in de wet zijn.
In New Delhi wordt met een wet elk aspect van telecommunicatie behandeld. De wet gaat dus over zowel vaste infra, mobiele communicatie, satellieten, bellen en internet. Maar, en dat is echt belangrijk, diezelfde wet legt ook vast welke eisen er gelden voor hardware.
Import- en handelsverbod
Onder hardware verstaat de wet alles dat nodig is om telecommunicatie en internet verkeer mogelijk te maken. De regering krijgt door de wet de bevoegdheid het importeren en verhandelen te verbieden op basis van het herkomstland of de personen die verhandelen.
Telecom van een aantal Chinese vendoren is waarschijnlijk niet meer welkom. Handelaren die via dropshipping of op een andere manier proberen iets te verhandelen dat niet aan de regels voldoet komen op een zwarte lijst.
Herkenbaar
In deze versie van de nieuwe telecomwet van India komen dus bepalingen voor die we in de EU en Nederland ook al hebben. Dat zijn herkenbare bepalingen die iets zeggen over de nationale veiligheid en de veiligheid van de eindgebruikers. Bij ons is dat via meerdere wetten geregeld, daar is het in een omvangrijke wet gestopt. Zo uniek is het dus niet wat Brussel en Den Haag opschrijven.