Elke dag is er wel een bewindspersoon in India die de pers haalt met een uitspraak over telefonie en internet. Het is een groot land met veel regeringen, maar zelfs dan is het een opvallend verschijnsel. Er gaan weken voorbij zonder dat ook maar een bewindspersoon in Den Haag het woord internet, online of telefoon in een persbericht laat opnemen.
India is een land met betrekkelijk weinig vaste internetverbindingen. In de miljoenensteden is mobiel internet net als op het platte land gewoon de meest gebruikte manier om te internetten. Dat geldt voor zowel huizen als bedrijven.
Alleen al daardoor is het wel begrijpelijk dat mobiele bundels ook binnenshuis zo veel worden gebruikt. Netflix kijken, dat gaat dus uit de bundel omdat er geen Wi-Fi is. Weet daarbij dat Indiase MNO’s en MVNO’s de ruimte hebben content buiten de bundel te houden, iets dat in de EU vanwege netneutraliteit niet mogelijk is.
Classificatiesysteem
De echte boodschap in de melding gaat zoals gezegd over iets anders. India werkt aan zowel een eigen versie van de EU Gigabit Infrastructure Act als het aanpassen van een sinds vorig jaar bestaand classificatiesysteem voor indoorbereik. Het classificatie systeem is waar het persbericht echt om gaat. Dit is op dit moment nog een systeem op basis van vrijwilligheid waarbij eigenaren van panden (woningen en bedrijven) met sterren kunnen aangeven wat het inpandige mobiele bereik is van 4G en 5G.
Bereik versus isolatie
Iets dergelijks kennen we in de EU of Nederland niet. Voor gebouwen geldt wel een label voor energieverbruik, maar niet voor mobiele bereik. Isolatie om op het eerste punt hoog te scoren staat ook haaks op een goed mobiel bereik (dit gaat dus niet over Wi-Fi!).
De GBA moet er toe leiden dat achter elke voordeur een gigabit verbinding komt te liggen. Maar dat is niet het antwoord op de vraag hoe het inpandige mobiele bereik is. Dus wie weet is dat Indiase classificatiesysteem iets dat de EU kan overnemen.