Het is 2023. Mijn zoon gaat op vakantie met een SnappCar; zonder omwegen op weg naar Zuid-Frankrijk. Drinken doet hij daar niet, gaat niet samen met sporten. Onderweg eet hij proteïnerepen en luistert hij naar Drake. Hij is vrijgezel, maar de vakantieliefde is al op voorhand geregeld via Tinder. Hij heeft er zin in.
Het is 1987. Ik ben samen met een goede vriend eindelijk in Perpignan aangekomen. Met horten en stoten en een hoop verkeerde afslagen. Maar met hulp van ‘Het beste boek voor de weg’ komt onze ouwe Simca dan toch eindelijk zuchtend tot stilstand bij een camping vlakbij het strand. We zijn in één ruk doorgereden. Op boterhammen met leverworst en een cassette van Level 42: ‘Lessons in Love’.
Twee vrienden op het strand. Het feest begint en we zijn aangeschoten. We fantaseren hoe het zou zijn als we over telepathische gaven zouden beschikken, en de gedachten konden lezen van iedereen op dit feest. Zoals van dat mooie meisje aan de bar. Of ik haar een Coebergh met ijs kan aanbieden. Of misschien toch een ‘pression’? Misschien dat ik überhaupt geen kans maak of…ja…of misschien hoopt zij ook dat ze gedachten kan lezen. Misschien wel die van mij. Ik fantaseer een menigte vol gedachtenwolkjes, waarin ik mij een weg baan naar de juiste tekst. Als een dichtregel, alleen voor mij. Ik ben klaar om verliefd te worden.
Er komen twee Engelse meisjes op ons afbenen. We hadden ze overdag al bij het zwembad gezien, toen ze na veel bier in slaap waren gevallen en daarna zwaar verbrand kreunend naar hun tent liepen. “It’s my friend’s birthday and she wants to kiss as many boys as she can this evening.†Ze duwt haar geblakerde vriendin naar voren die tot dan toe alleen nog uitbundig mee had staan knikken.
De koppelaarster heeft het tegen mijn vriend. Hij legt ze echter uit dat hij verkering heeft en wijst naar mij. “That guy† is namelijk wél vrijgezel. Ik zie de teleurgestelde blik en de twijfel in haar ogen. Het blijft heel even stil. Ik kijk naar de grond en vraag me af of ik ook nog een stem in dit verhaal heb. Dan hoor ik haar “fuck it†mompelen. “Here is number 6â€, en ze pakt mijn gezicht met beide handen en drukt haar open lippen met grof geweld tegen de mijne.
Zo beleef ik mijn eerste vakantie-romance: mijn lessons in love.
Geen hoogtepunt, maar beter dan de penvriendin van het jaar ervoor.
Gert-Jan Duis is HR Director bij Eshgro. Hiervoor werkte hij onder andere als HR Manager bij Tech Data. Altijd staat voor hem de mens centraal.
(dit artikel verscheen eerder in ITchannelPRO magazine nr 02)
