Op de Britse eilanden is de beschikbaarheid van stroom en daarmee een werkende verbinding voor internet en telefonie minder vanzelfsprekend dan in Nederland. Mede daarom is er druk op de telco’s om vooral kwetsbare gebruikers betere middelen te geven.
Onder druk van de toezichthouder en de politiek zijn de grote spelers op de consumentenmarkt met een oplossing gekomen om woningen waar geen signaal meer staat op het koper, omdat er glas ligt, ook bij stroomuitval online te houden.
De oplossing is de BBU – Battery Backup Unit. Een kastje dat zowel ONT, router als vaste telefoontoestel minimaal 4 uur van stroom kan voorzien. Kwetsbare gebruikers ontvangen het kastje gratis. Wie niet tot de doelgroep behoort kan er een kopen of huren.
Dat de telco’s hier zo voortvarend te werk gaan heeft een hoop te maken met het eigen belang. Huishoudens die op koper blijven zitten zorgen voor hogere kosten. Deze groep rücksichtslos afsluiten is zowel juridisch als ook vanwege het imago onmogelijk.
In Nederland speelt iets dergelijk niet. Huishoudens die in de problemen komen hebben met mobiele verbindingen vaak een volwaardig alternatief omdat de dekking van de netwerken hier zo goed is. In Engeland, Wales, Schotland en Noord-Ierland is de dekkingsgraad beduidend lager.
Toch is het idee om iets aan noodstroom te doen bekend in Nederland. Zelfs al is het aantal onderbrekingen hier minimaal, de gevoelde overlast (“niet kunnen werkenâ€) neemt wel toe. Een stroomuitval bij een klant of toeleverancier is ook meer dan voorheen merkbaar omdat men van elkaars datastromen afhankelijk is.
Bedrijven zullen in de serverruimte wel een UPS hebben staan, winkels eventueel. Maar SoHo en eenpitters zijn ook hier weer de minst voorbereide en daardoor meest kwetsbare groep. Zou die baat hebben bij een BBU of is in deze grote en diverse groep de houding dat uitval van stroom, internet en telefonie een verwaarloosbaar risico is?
(bron met een foto van de BBU, de afbeelding bij dit artikel is dat niet)
