Op Boek9.nl staat een artikel over een lopende procedure van een verzekeraar tegen een verzameling vergelijkingsites. Het is – uiteraard – een zeer juridisch betoog en gaat over iets waar veel Nederlandse partijen dagelijks mee te maken hebben.
In deze zaak gaat het om een zogenaamde prejudicieel gestelde vraag. Dat betekent zoveel als dat een nationale rechter advies vraag aan de hoogste EU rechters over de toepassing van EU recht. Die nationale rechter is hier de rechtbank in München die in hoger beroep de zaak van de rechtbank in Keulen moet beoordelen (link).
De twee partijen die een geschil hebben zijn een aanbieder van vergelijkingssites en een grote verzekeraar. Vergelijkingssites zijn een bekend verschijnsel, ook in Nederland. Soms zijn ze heel duidelijk herkenbaar, maar er zijn ook gevallen waarbij ze eerder integraal onderdeel van een complete website zijn. In Nederland hebben we ook vergelijkingssites die onderdeel zijn van een aanbieder. Daar is in het verleden door de toezichthouder meermaals tegen opgetreden, want dat is al snel een vorm van ongeoorloofde reclame.
Ranking systeem
De verzekeraar is het niet eens met deze manier van indexeren. Het noemt deze manier van werken – kort door de bocht – appels met peren vergelijken door een partij zonder inhoudelijke kennis. Daarnaast – heel belangrijk ook – is er de commerciële prikkel partijen die adverteren een streepje voor te geven.
Daar blijft het niet bij. De eerste rechter heeft de vergelijkingssites al opgedragen de lay out te wijzigen (de “kleine lettertjes”) en duidelijker te maken hoe de ranking tot stand komt. In het hoger beroep spelen al die punten weer, want de uitleg is volgens de verzekeraar nog steeds onder de maat. Dat kan volgens de klager maar tot een conclusie leiden: op deze manier partijen presenteren is en blijft reclame maken op een manier die in strijd is met het EU recht. Daarom klopt de rechtbank in München aan bij de collega’s in Luxemburg.
Nederland
Ook in Nederland hebben vergelijkingssites al eens bakzeil gehaald. Ook toen speelde de punten die hierboven staan. Toch blijft het een veel gebruikte manier om richting consumenten en zakelijke gebruikers verschillen zichtbaar te maken. Deze zaak illustreert dat het behoorlijk lastig is dat te doen op een manier die aan nationaal en Europees recht voldoet.
Waarom is dat voor het Nederlandse IT kanaal van belang: ten eerste hebben we ook hier sites die (B2B en B2C) producten rangschikken en daarmee niet duidelijk maken welke factoren een rol spelen. Daarnaast wijst deze zaak op vervolgschade. Als je reclame maakt en daarbij verwijst naar een commerciële bron (“A is beter dan B, blijkt uit de test op X”) ben je misschien niet zo slim bezig, dat soort vergelijkingssites omarmen is al snel een valkuil.