Over de uitrol van 5G in Nederland en daar buiten doen verschillende verhalen de ronde. Voor de een is het een netwerk upgrade waar de markt op zit te wachten. De ander verbaast zich over de radiostilte als het gaat om adoptie bij gebruikers.
Ongunstige timing
Gering aanbod
Waarom die groep zo gering is, is al vaker beschreven. Aan de ene kant is er een gebrek aan toestellen met 5G functionaliteit. Alleen de duurdere toestellen van een handvol merken kan met 5G overweg. Een merk dat hier mogelijk voor een andere aanpak had kunnen kiezen is van de markt verdwenen.
En terwijl de keuze voor 5G toestellen tegenvalt komt er nog een pandemie overheen met acute leveringsproblemen. Consumenten schuiven de aanschaf van nieuwe smartphones voor zich uit. Gevolg is bekend. In Nederland en daarbuiten is al enige tijd 5G mogelijk, maar om heel eerlijk te zijn is het aantal gebruikers te laag.
Voor de makers van smartphones is dat overigens minder slecht nieuws dan op het eerste gezicht lijkt. De marges op 4G modellen zijn, net als de aantallen die worden verscheept, nog steeds zeer interessant.
Bij telco’s is het – zoals gezegd – een ander verhaal. De investeringen om 5G in de lucht te houden zijn een deel van de uitdaging. De andere uitdaging is dat de businesscase voor 5G mede is gebaseerd op het kunnen (of: moeten) uitfaseren van 2G, 3G, en zelfs 4G faciliteiten.
Prijsverhogingen infra
Nu er zoveel klanten blijven zitten op 4G (in andere landen is er ook nog een grote groep 3G gebruikers!) lopen de onderhoudskosten voor telco’s op. Om het nog complexer te maken zijn er de prijsverhogingen van de infra leveranciers. Nokia, Ciena en anderen hebben allemaal al prijsaanpassingen aangekondigd.
Op papier (zie kaart) hebben we nu bijna overal in Nederland 5G. Maar antennes zeggen weinig over het echte gebruik en inkomsten voor de telco’s. Met zoveel tegenwind uit alle richtingen bij de uitrol van 5G heeft waarschijnlijk niemand rekening gehouden. Beter gezegd: kunnen houden.