Intel aandeelhouders hebben het afgelopen jaar een koersverlies van meer dan 50 procent voor de kiezen gekregen en die gifbeker is nog niet leeg Dat is velen pijnlijk en onverwacht geweest. En toch stonden de seinen al langer op – in ieder geval – donker oranje.
Bij analisten begint nu enige mate van ongerustheid zichtbaar te worden. Het plotselinge en gedwongen vertrek van de ceo vlak voor de jaarwisseling heeft aan het denken en uitzoeken gezet.
Normaal is het vertrek van een topman ver buiten Nederland geen reden voor een artikel op ITchannelPRO. In de regel is het een ver van je bed show waarbij de gebruikte termen en zinnen compleet voorspelbaar zijn. Zelfs zonder AI zijn dit soort meldingen al jaren ogenschijnlijk niets anders dan templates waarbij alleen de namen en leeftijden worden aangepast.
Gebrek aan overzicht
In het geval van Intel is er echter zo veel tegelijk aan de hand dat het vertrek van de ceo aan de ene kant een logische en onvermijdelijke stap is. Aan de andere kant is het ondertussen moeilijk helder te krijgen wat alle problemen voor deze chipmaker zijn.
Het gebrek aan overzicht van producten, processen en participaties van een beursgenoteerd bedrijf klinkt als weinig waarschijnlijk. Toch is dat wel precies wat de nodige serieuze analisten nu schoorvoetend toegeven. De verkoop van de ssd productielijnen, dat begreep men nog wel. Van problemen bij bepaalde cpu series was men ook maar al te goed op de hoogte. En dat het idee bestond delen van de corebusiness uit te besteden viel ook nog te volgen.
Doorgronden plannen
Maar wat er precies aan de hand was met alle wilde plannen subsidies op te strijken in ruil voor lokale fabrieken, dat bleek toch al snel een brug te ver. Men vermoedde te begrijpen wat het doel was, maar of dit überhaupt realiseerbaar was.
Terwijl het doorgronden van Intel’s nieuwe businessplannen of te moeilijk was of gewoon veel tijd vergde kwakkelde het bedrijf gewoon door. Een groep analisten heeft daardoor waarschijnlijk de cliënten verkeerde informatie verstrekt.
Als er namelijk een punt is dat bij iedereen had moeten aanzetten tot actie en aangepaste adviezen is dat Intel de positie als grootste leverancier van datacenter cpu’s de afgelopen twee jaar is kwijtgeraakt. In 2022 was de omzet van Intel voor dit segment nog drie keer (!) groter dan dat van AMD. Eind 2024 haalde AMD in deze markt meer omzet dan Intel, dat er in de hyperscale omgevingen ook nog eens andere cpu’s een gestage groei doormaken maakt het voor Intel alleen maar moeilijker.
Met de kennis van nu verdienen nog al wat analisten ten tech journalisten een oorveeg, want zij hebben te weinig begrepen van Intel’s complexiteit, de talloze heidebranden over het hoofd gezien en daardoor veel te laat ingezien dat complete marktsegmenten zijn verloren.