Deze week hebben twee cybersecurity bedrijven fors aan de rem getrokken. Snyk zet 15 procent van het personeel op straat. Cybereason dumpt de IPO plannen en zet zichzelf in de etalage. Wat we hier zien bevestigd een trend die nog weinig is opgevallen, cybersecurity is te duur en te riskant geworden.
Sinds dit voorjaar hebben inmiddels bijna een dozijn start-ups die iets doen met cybersecurity personeel ontslagen of voor een andere koers gekozen. Beide kan voorkomen, maar het aantal is in dit geval wel hoog. Hoog is ook het aantal banen dat daardoor is verdwenen. Dat dit laatste weinig opvalt komt vooral om elders de vraag naar personeel met kennis van security erg hoog is. Dat levert dan ook het beeld op van minder kleinere aanbieders met een trackrecord van minder dan 4 jaar en een paar grotere spelers die makkelijk dubbel zo oud zijn en blijven groeien.
Rente en rendement
De vraag waarom kleintjes (nadrukkelijk niet alle start-ups of kleinere spelers!) het nu zo moeilijk hebben is makkelijk te beantwoorden. Cybersecurity is een ongekende groeimarkt. De afgelopen 5 jaar is daar een enorm bedrag in gestopt door alle mogelijke investeerders. De rente was nul, deze markt was booming, dus de kans op rendement was hoger dan elders.
Zoals bekend is de rente niet meer nul. Investeerders hebben best geduld, maar willen na 4 jaar wel eens vooruitgang zien. Dat is in lang niet alle gevallen mogelijk. Er is enorm veel concurrentie dus positief opvallen is erg lastig. Kennis of personeel overnemen om zo een marktpositie te verwerven is minder makkelijk gebleken. De olifant in de kamer is dan nog niet eens genoemd. Er zijn (of: waren) start-ups in deze sector actief waarvan de marketing vele mate beter was dan de diensten. Nu dat soort bedrijven door het ijs zakt worden investeerders nog voorzichtiger. Tegelijk zien ze ook dat cybersecurity flaters leiden tot lange en dus dure rechtszaken. Dat is per definitie niet waar investeerders naar op zoek zijn.
Positieve exit
De enige manier waarop investeerders nog tot een positieve exit kunnen komen is door het aandeel van de hand te doen. Vaak gaat dat in de vorm van een beursgang of IPO. Die route lijkt echter vooralsnog geblokkeerd. Snyk gaf tot dit voorjaar aan “in de loop van 2022” naar de beurs te gaan. Cybereason was al een streepje verder, want het had de papieren al ingevuld. Het was alleen nog een goed moment afwachten en dan tot $2,5 miljard binnenhalen. Dat moment is niet gekomen. Cybereason zoekt nu een koper. Niet voor de aandelen van de eerste lichting investeerders, maar voor het hele bedrijf. Om kopers te paaien wil het nog voor het eind van dit jaar het personeelsbestand met 10 procent laten krimpen. Snyk zet het mes in de overhead en iedereen weet dat ook dat alleen maar is om verkoopbaar te worden.
Concurrenten
Het mag duidelijk zijn dat deze ontwikkelingen voor de enige onrust zorgen. Niet uitsluitend bij personeel en investeerders. Ook klanten hebben hier de nodige vragen over. Deze onrust is tegelijk koren op de molen voor twee soorten concurrenten. De grote, kapitaalkrachtige, spelers hopen hier natuurlijk een slaatje uit te slaan. Maar het is ook positief voor een heel ander soort concurrent. Dat zijn de bedrijven die niet tegen elke prijs de wereld willen veroveren, of alle verticals bedienen. Dat zijn bedrijven die een realistische businesscase hebben voor hun cybersecurity oplossing.