In deze derde post ga ik in op het ecosysteem van intelligente/slimme steden en de convergentie van de industrie. Maar voordat ik daar dieper op in ga, is het de moeite waard om het verschil tussen “smart” en “intelligent” in het kader van deze serie te verduidelijken.
Convergentie van industrieën in het intelligente stadssysteem
Digitale technologieën maken industriële convergentie mogelijk op een manier die de grenzen van de industrie herdefinieert en, voor intelligente steden, op een aantal manieren nieuwe groeikansen creëert:
- Industriële convergentie kan leiden tot schaalvoordelen en een beter gebruik van middelen. Het kan herhaalde en verspilde investeringen verminderen, een snellere respons creëren en uiteindelijk een betere dienstverlening voor de bewoners opleveren.
- In de context van slimme steden kunnen overheden helpen bij het sturen en coördineren van belanghebbenden met verschillende prioriteiten en doelstellingen om de middelen en resultaten zo goed mogelijk te benutten en de begroting zo efficiënt mogelijk te maken.
- Digitale technologieën, waaronder 5G, IoT en AI, kunnen informatiesilo’s afbreken en een datagestuurde, platform + intelligentie benadering van samenwerking creëren. Omgekeerd kunnen informatiesilo’s een gecoördineerde reactie op slimme stadsbouw en -diensten afwentelen.
- Digitale technologieën kunnen de convergentie van de industrie aanjagen, de respons verschuiven van reactief naar proactief, en het element van realtime toevoegen.
- Convergentie van de industrie werkt binnen het universele kader van slimme steden – het laat elk blok onafhankelijk bewegen zonder de algemene structuur te doorbreken en het bevordert de samenwerking.
Scenario 1: Elektriciteit, criminaliteit en milieu
Het elektriciteitsnet is een van de twee oudste koperdraadinfrastructuren in de wereld (de andere is natuurlijk het goede oude telefoonnet). Zoals elk bedrijf moeten ook elektriciteitsbedrijven efficiënt en duurzaam zijn. Ze moeten manieren vinden om de kosten laag en de winsten hoog te houden.
Straatverlichting
Conventionele gloeilampen in straatverlichting zijn vervangen door LED’s, die een langere levensduur en lagere onderhoudskosten hebben. In sommige gevallen hebben elektriciteitsbedrijven bewegingsdetectiesensoren in straatlantaarns ingebouwd. Beweging in de straat? Lichten aan. Geen beweging, lichten uit. Zeer efficiënt… voor het elektriciteitsbedrijf.
Laten we nu eens kijken naar een woonwijk waar deze veranderingen en aanpassingen aan de straatverlichting zijn aangebracht. Die specifieke buurt wil misschien ook de veiligheid en beveiliging verbeteren. Dus steken buurtvertegenwoordigers, stadsambtenaren en andere belanghebbenden de koppen bij elkaar en komen met een paar initiatieven.
Beveiligingscamera’s
Een van de mogelijkheden zijn beveiligingscamera’s – slimme natuurlijk, met nachtzicht, infrarood en bewegingsdetectiesensoren die de camera’s in- en uitschakelen wanneer er beweging in of buiten het beeld is. Intelligente verlichting kan de verlichtings- en elektriciteitskosten helpen drukken en tegelijkertijd bijdragen tot de sfeer van de buurt. Publieke Wifi is een ander idee. En digitale informatiepanelen die wooninformatie en meldingen kunnen geven.
Meer groen
Tegelijkertijd is de afdeling stadsplanning van de stad met een initiatief gekomen om meer groen in de stad te brengen. Zij hebben een plan om sensoren in te zetten in de woonwijken en de rest van de stad om zaken als luchtkwaliteit en vervuiling, omringende geluidsniveaus, temperatuur en vochtigheid te meten en te monitoren. Vervolgens kan men die informatie gebruiken om te bepalen waar het beste meer bomen kunnen worden geplant en extra groene ruimten en parken kunnen worden aangelegd. Zij zullen ook bepalen waar en hoe oplaadstations voor elektrische voertuigen moeten komen.
Herhaalde verstoringen
Om de straatverlichting te verbeteren, vraagt de elektriciteitsmaatschappij een vergunning aan om delen van de betrokken straten af te sluiten. De buurt wordt op de hoogte gebracht en iedereen hoopt dat de hinder en overlast voor de bewoners tot een minimum kunnen worden beperkt. Enkele maanden later worden dezelfde straten en kruispunten wederom afgesloten om beveiligingscamera’s te installeren.
De buurt wordt op de hoogte gebracht en iedereen hoopt dat de hinder en overlast voor de bewoners tot een minimum beperkt kan worden.
Vervolgens zijn er plannen om sensoren in te zetten voor het monitoren van de omgeving, gevolgd door het planten van bomen en andere groene initiatieven. Later in het jaar zullen in het hele gebied oplaadpunten voor elektronische voertuigen worden geïnstalleerd. De buurt wordt geïnformeerd en iedereen hoopt… je snapt wel waar ik heen wil.Een slimme stad gaat meestal project per project vooruit. Slimme projecten zijn meestal “eenmalig” en niet altijd duurzaam.
Een “intelligente stad” moet een basislijn hebben. De universele structuur die bepaalt de koppeling en combinatie van al deze afzonderlijke en ogenschijnlijk niet-gerelateerde items. Zij creëren dan op hun beurt een duurzame stadsinfrastructuur en een proactieve respons in de dagelijkse werking en het stadsbeheer. Deze universele structuur wordt gedragen door een platform – een horizontale laag van geconvergeerde technologie. Elk onderdeel kan onafhankelijk bewegen zonder die structuur te doorbreken.
Een intelligente stad combineert investeringen en deelt middelen .
De beveiligingscamera’s kunnen op een deel van de straatlantaarns worden gemonteerd. Aangezien zij bewegingsdetectiesensoren hebben, hoeft het elektriciteitsbedrijf niet afzonderlijk in zijn eigen sensoren te investeren via langdurige aanbestedingsprocedures en complexe RFP’s. Op sommige straatlantaarns kunnen oplaadpanelen worden geïnstalleerd voor het opladen van elektronische voertuigen, zonder dat later een weg moet worden afgesloten om ze als onderdeel van een nieuw project te installeren. Op al deze straatlantaarns kunnen Wi-Fi-toegangspunten en informatiepanelen komen om gemeenschapsconnectiviteit en residentiële informatie- en meldingsdiensten aan te bieden.
Nieuwe partners
De combinatie van deze initiatieven kan dus nieuwe kansen creëren en nieuwe vormen van partnerschappen tot stand brengen. Het elektriciteitsbedrijf, dat nu samenwerkt met openbare diensten en stedenbouwkundige teams, kan gezamenlijk groenere gebieden creëren, waarbij het zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid neemt en bijdraagt aan elkaars doelstellingen op het gebied van duurzame ontwikkeling.
Stel dat elke partij in het vorige scenario 10% van haar jaarlijkse budget reserveert voor samenwerkingsinvesteringen. Elke partij ontvangt een voorstel dat alleen op hen van toepassing is. Wanneer zowel initiatieven als investeringen worden gecombineerd, worden de werkelijke kosten voor alle betrokken partijen aanzienlijk lager, waardoor elke partij meer investeringsruimte overhoudt en het budget veel efficiënter wordt.
Scenario 2: Verkeerspolitie en wegenonderhoud
De verkeerspolitie bewaakt en regelt het verkeer, terwijl de verkeersdienst de wegen en snelwegen beheert en onderhoudt. Beide zijn grotendeels gefinancierd door wegenbelasting, tolgelden en overheidsgeld. En laten we het elektriciteitsbedrijf niet vergeten dat de wegen en snelwegen verlicht.
Om het verkeer te bewaken en te controleren, ondersteunt technologie patrouilles van de verkeerspolitie. Denk aan snelheidsdetectoren en cameratechnologieën (zoals gezichtsherkenning en videocloud), om overtreders te betrappen en te beboeten.
Om onze wegen en snelwegen te beheren en te onderhouden, beschikt de verkeersdienst over apparatuur om rijstroken af te sluiten en signaleringssystemen om het verkeer te waarschuwen en te sturen, waaronder camera’s die visuele controle bieden over wegenbouwers en werkzaamheden.
Het verlichtingssysteem heeft sensortechnologie die bewegingen en dagelijkse veranderingen in de gaten houdt en zich kan aanpassen bij slecht zicht, slecht weer, of in nachtscenario’s met nauwelijks verkeer
Maar al deze belanghebbenden vragen hun jaarlijkse budgetten afzonderlijk aan en dienen jaarlijkse uitgaven in voor vervangingen en voorstellen voor onderhoud en herstellingen.
Ik denk dat u begrijpt wat ik bedoel
De verkeersafdeling is voor de jaarlijkse onderhoudsplanning afhankelijk van routinematige, handmatige controles van het wegdek en de infrastructuur. Stelt u zich de situatie voor waarin slijtage de weg iets sneller beschadigt dan verwacht. Een auto raakt een kuil op een regenachtige avond. Maar onderhoud is pas gepland voor het volgende kwartaal. Hadden we maar real-time monitoring…
Een van de lichten is defect, zodat een deel van de snelweg niet verlicht is op een kritiek moment, zoals op onze regenachtige nacht. Niemand heeft de elektriciteitsmaatschappij nog verwittigd. Hadden we maar intelligente verlichting…
Stel je een snelheidsmeter in een auto voor die naar een controlekamer seint dat een voertuig te hard rijdt. Daar logt men in op de CCTV-camera en legt de details vast. De dienstdoende agent schakelt een patrouillewagen verderop langs de snelweg in voor verdere actie. Hadden we maar real-time controle en bekeuringen…
Digitale informatiepanelen boven elke rijstrook op alle weggedeelten zorgen voor alarmering en informatie- en meldingsdiensten voor het verkeer in een vroeg stadium van het proces van vroegtijdige waarschuwing en controle. Het is niet nodig om handmatig rijstroken af te sluiten, verkeerskegels te plaatsen en dergelijke maatregelen te nemen.
Industrie enablement: Van reactief naar proactief
In eerdere scenario’s moet de verkeersafdeling wachten op de geplande onderhoudsdatum om werktaken af te stemmen en middelen toe te wijzen. In het ergste geval kan een zwaar ongeval het gevolg zijn van sneller dan verwachte slijtage van een wegdek. Maar camera’s op de route kunnen elk uur duidelijke beelden van het asfalt genereren. Deze beelden slaat men op en archiveert ze op basis van tijd en locatie.
In eerdere berichten en interviews heb ik het gehad over onze Platform – Ecosysteem strategie. Een van de sleutelfactoren binnen deze benadering is industry enablement en de overgang van reactief naar proactief – waarbij smart intelligent wordt.
Het principe van whitelists kan deze beelden in kaart brengen en vergelijken met het dag-1 beeld van een specifiek deel van de snelweg en de slijtage over een bepaalde periode analyseren. Het systeem kan dan een beter onderhoudsschema voorspellen dan de periodieke offline visuele controles door wegwerkers. AI kan hierbij een waardevolle ondersteunende rol spelen.
Partners kunnen dan samenwerken en een proactief ecosysteem. Daarin delen ze kennis, ervaring, beste praktijken, middelen en misschien zelfs budgetten. De koppeling tussen deze stakeholders sluit aan bij het principe van een platform.
In plaats van individuele overeenkomsten met overheidsdiensten evolueert het platform nu tot een ICT- en AI-gesteunde facilitator die “één enkel glas” biedt voor programma’s en initiatieven, beheerst door regels en voorschriften. Bedrijven kunnen zo hun dagelijkse activiteiten efficiënter, effectiever, realtime en proactiever maken. En in principe beschikt de stad over een brein en een zenuwstelsel: een intelligente stad.
Alles met elkaar verbinden
Technologie stelt ons in staat beter te doen waar we al goed in zijn. De convergentie van de ICT-industrie kan ten goede komen aan en helpen bij de opbouw van een efficiënt en duurzaam ecosysteem van de intelligente stad. Gedragen door de universele structuur en eGovernance die dit ecosysteem schragen en onze industrieën mogelijk maken. In deel 4 zal ik kijken naar de bredere implicaties die de convergentie van de industrie heeft voor de particuliere sector – waarom de onderneming van de toekomst het niet alleen kan doen, het soort partnerschappen dat we kunnen verwachten en hoe dit doorwerkt in het bredere ecosysteem van de intelligente stad.
Edwin Diender, chief digital transformation officer bij Huawei Shenzen. Hij praat via deze blog geïnteresseerden bij over zijn ervaring met slimme steden. Deze post ging over convergentie van de industrie in het stadsecosysteem.