Het is namelijk die laatste, prettige ervaring die blijft kleven. Daardoor minimaliseert ons onderbewustzijn het voorafgaande ongemak, met een positieve associatie tot gevolg.
Zo werkt het ook bij dienstverbanden. Een knullig afscheid na een jarenlang dienstverband is een kras op de ziel. Zeker in coronatijd was de menselijke maat in dat opzicht vaak ver te zoeken. Een vriendin die medeverantwoordelijk was voor het succes van een grote E-tailer leverde haar laptop in bij de receptioniste die druk was lijntjes te beantwoorden. Haar manager had een thuiswerkdag, maar had nog wel een ‘bedankmail’ gestuurd. Daarmee eindigde een jarenlang dienstverband met een stille trom. Een hoop credits werd in één keer teniet gedaan. Uit het oog, uit het hart.
Hoezeer we ook kunnen balen van een opzegging in een tijd waarin we van gekkigheid niet meer weten hoe we aan personeel moeten komen, een waardig afscheid zou het logische gevolg moeten zijn van menselijke betrokkenheid en dankbaarheid. Een bijkomend effect van een mooi afscheid is dat je met de vertrekker een ‘ambassador for life’ op pad stuurt. Geen verkeerde gedachte, in de wetenschap dat onze IT-wereld eigenlijk maar een klein dorp is.
Zelf ben ik onlangs van werkgever gewisseld. Ik had me geen beter afscheid kunnen wensen en ik realiseerde me hoe belangrijk dat voor me was. Het zorgt ervoor dat ik de deur met een bevredigend gevoel achter me dicht kan trekken. Nu staat er een nieuwe uitdaging te wachten waar ik ongelofelijk veel zin in heb.
Ik trakteer mezelf op een ijsje. Drie bolletjes. Van de Italiaan.
Met slagroom.
Gert-Jan Duis is vanaf 1 juli werkzaam als HR Director bij Eshgro. Hiervoor werkte hij onder andere als HR Manager bij Tech Data. Altijd staat voor hem de mens centraal.
(Dit artikel verscheen eerder in ITchannelPRO magazine nummer 3)