Voor de Engelsen viel er de afgelopen dagen veel te lachen, om voetbal bijvoorbeeld, maar ook om AI. De oudpremier Tony Blair presenteerde een onderzoek naar de gevolgen van AI voor de publieke sector en dat werd bijna real time met de grond gelijk gemaakt.
Blair is een oud politicus die nog graag in de schijnwerpers wil staan. Dat soort ijdeltuiten komt overal voor, ook in Engeland. AI is hot, dus dacht Blair dat onderzoek naar de effecten daarvan op de publieke sector voor de nodige persaandacht zou zorgen. De timing van de bijeenkomst was goed, er zijn net verkiezingen geweest en een nieuwe frisse wind waait door de Engelse hoofdstad.
Tot zover is er niets aan de hand, de bijeenkomst werd goed bezocht en de pers stelde de vragen. Er waren echter ook een paar journalisten en wetenschappers die heel snel argwaan kregen. De slides en de teksten kwamen wat raar over. Terwijl de presentatie nog liep gingen ze online zoeken naar de geciteerde bronnen en ook of de citaten letterlijk elders terug te vinden waren.
Rian
Binnen korte tijd waren die vragen beantwoord en Tony Blair kon het gehoopte positieve effect verder wel vergeten. Wat hij heeft gedaan is een variatie op de fratsen van “Cybercharlatan†Rian van Rijbroek. Die kwam vanuit het niets met een boek over cybersecurity op de proppen. Dat bleek voor het overgrote deel te bestaan uit het werk van anderen en artikelen van Wikipedia.
Blair is iets moderner. Hij heeft niets bijeen gesprokkeld maar heeft ChatGPT gevraagd naar een “onderzoek†waaruit de meerwaarde van AI moet blijken. AI een oordeel over AI vragen. In tegenstelling tot Rian is van auteursrechtinbreuken (nog?) geen sprake. Dat wil niet zeggen dat het werk daardoor origineel is, om nog maar te zwijgen van de kwaliteit. In beide gevallen hebben de “auteurs†namelijk amper verstand van het onderwerp, ze zien daardoor de onmogelijkheden en fouten niet.
Redactie
In de redactiepostbus belanden met enige regelmaat berichten die net te veel afwijken. Voorheen dachten we dat de vertaalmachine steken lieten vallen, tegenwoordig komt dat minder voor. Vertaalprogramma’s zijn namelijk een voorbeeld van AI dat in de regel wel goede kwaliteit oplevert. Maar zolang mensen zonder inhoudelijke kennis AI een tekst laten maken en het niet door kenners laten lezen voor het wordt uitgestuurd, dan heeft de redactie wat te lachen.
