NLdigital wil duidelijkheid van minister over 5G frequentieveiling

Branchevereniging NLdigital vraagt de minister van Economische Zaken en Klimaat om duidelijkheid over de beschikbaarheid van de 3,5GHz-band. Deze frequenties zijn essentieel voor een volledige uitrol van 5G in Nederland. De minister wil de 3,5 GHz-band, na ernstige vertraging, in het najaar van 2023 veilen. In een reactie op de voorgenomen veiling laat NLdigital weten dat er nog steeds onzekerheid is over de beschikbaarheid van deze frequentieruimte. Dat zorgt ervoor dat bedrijven zich niet goed kunnen voorbereiden op de veiling.

“Een snelle en goede uitrol van 5G is niet alleen van belang voor onze sector, maar voor de digitale ambities van heel Nederland.” zegt Lotte de Bruijn, directeur van NLdigital. “Helaas loopt Nederland nu internationaal al achter. Het is belangrijk dat de aankomende veiling zorgvuldig gebeurt en voldoende zekerheid biedt voor deelnemende partijen. We kunnen het ons niet veroorloven nog meer vertraging op te lopen.”

NLdigital noemt drie losse eindjes die zorgen voor onzekerheid:

Tot nu toe wordt een belangrijk deel van de 3,5GHz-band gebruikt door satellietbedrijf Inmarsat. Er ligt een advies om activiteiten van dit bedrijf te verhuizen naar Griekenland, zodat de benodigde ruimte in Nederland vrijkomt. De vergunningen hiervoor zijn echter nog niet verleend. Dat betekent dat er reële kans is dat Inmarsat ook na de veiling nog langer moet beschikken over delen van de 3,5Ghz en dat de 5G-providers moeten wachten tot ze de gehele band in gebruik kunnen nemen.

Verder zijn er nog enkele lokale partijen met vergunningen voor bijvoorbeeld bedrijfsnetwerken en cameranetwerken die lopen tot 1 september 2026. Deze vergunninghouders zitten deels op frequenties die vanaf december 2023, na de veiling, bestemd zijn voor landelijke mobiele netwerken. De minister geeft aan dat migratie van deze gebruikers naar andere banden een uitdaging wordt.

Dat betekent dat providers na de veiling tegen beperkingen aan kunnen lopen om de gewonnen frequenties in gebruik te nemen. Zij kunnen lokaal gebruiksbeperkingen en storing ondervinden in de buurt van deze lokale netwerken.

Tot slot is er een mogelijkheid dat er na 2030 sprake is van een zogenaamde spectrum-herallocatie. Deze schuif in frequentieruimte betekent voor telecomoperators mogelijk een kostbare en complexe operatie. Er moet straks geboden worden op gebruiksrechten tot 2040, terwijl er dus mogelijk tijdens die looptijd weer geschoven gaat worden in frequentieruimte. Bedrijven weten dan niet precies waarop ze bieden.

De minister van Economische Zaken en Klimaat moet deze onzekerheden nog voor de veiling wegnemen. Ze moet zich inspannen om de vergunning voor de verhuizing van Inmarsat op tijd rond te krijgen, en zittende lokale vergunninghouders maximaal faciliteren om over te stappen op andere banden. Ten slotte moet de overheid de garantie bieden dat de geveilde frequentievergunningen voor de volledige periode vaststaan.