Volgens berichten is Intel bereid tot $1 miljard meer uit te geven aan personeel. Dat bericht komt verrassend snel na uitermate tegenvallende cijfers van de grote chipsmaker.
Omdat Intel zit in de hoek waar de klappen vallen ziet het bedrijf ook personeel in een hoger tempo vertrekken dan voorheen, dat is dus het andere gevaar. Als je dat combineert met de mindere aantrekkelijkheid als voor nieuw personeel is ook duidelijk waarom de portemonnee wordt getrokken.
Nu klinkt het heel wat, $1 miljard voor personeel. Maar voor wie is die boodschap bedoeld? Antwoord: vooral voor de beleggers. Het is daarbij een illusie dat rammelen met de geldbeurs er toe leidt dat opeens iedereen blijft zitten en de opzeggingen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Meer geld is trouwens ook totaal niet de oplossing voor het wegwerken van de achterstand ten opzichte van de concurrentie.
Wat ontbreekt
Als je het persbericht van Intel over deze stap leest valt op dat iets ontbreekt. Intel rept met geen woord over de veranderde arbeidsmarkt. Werknemers – en ja, daar heeft ook de pandemie voor gezorgd – meer willen dan alleen geld. Bijvoorbeeld het recht deels van huis uit te kunnen werken. Dat verhaal kennen we al lang in Nederland. Werkgevers moeten meer bieden dan een goed salaris om succesvol te zijn met werven en vooral behoud.
Het boeiende aan het bericht van Intel is dat men in de gaten heeft dat er een probleem is met het bestaande personeel. Of de gekozen oplossing, meer salaris, voldoende is om de blauwe mammoettanker een andere koers te laten varen en (weer) meer succesvoller te laten zijn?
Nederland
Intel communiceert hier over. Het wil niet zeggen dat dit het enige bedrijf is waar deze problematiek speelt. Ook kleinere bedrijven met een puur nationale of regionale footprint noemen personeelsverloop als een uitdaging die sinds de pandemie eerder is toe dan afgenomen.