Hybride werken – impact voor de aanbieders van werkplekken?

Het opleveren en onderhouden van werkplekken is al voor de pandemie veranderd onder invloed van het hybride werken. Wat dat laatste precies is, is bekend. De omvang van de aanbieders maakt mogelijk het verschil.

Wat is hybride werken

De term hybride werken heeft betrekking op de fysieke locatie en daarmee vanzelf op de vereiste toegang tot applicaties. Die toegang betreft connectiviteit net zo als rechten tot het netwerk waar data en applicaties staan. Voorheen was dat een makkelijk verhaal. Werknemers hadden vaste werkplekken en wat ze nodig hadden aan IT om te kunnen werken was makkelijk te standaardiseren.

Vanaf het moment dat de vaste werkplekken kwamen te vervallen, wat overigens in bijna alle gevallen een ordinaire bezuinigingsoperatie was, veranderde er al wat. Draadloze connectiviteit en laptops pasten daar beter bij dan desktops. Toen kwam de cloud. Dat betekende het nodige voor de vaste IT dienstverleners. Bedrijven die werkplekken inrichten konden betrekkelijk makkelijk de stap van desktop naar laptop maken. Een digitale werkplek op basis van lokaal aanwezige applicaties was ook weer niet heel anders dan hetzelfde vanuit de cloud.

Zij zagen door het cloudmodel natuurlijk wel in een keer de inkomsten veranderen. Hoewel vendoren garanderen dat het voor resellers en eindklanten beter is, was dat wel een moeilijk verhaal.

Overnames

Een van de redenen waarom er zoveel overnames in de sector zijn heeft daarmee te maken. Het idee is immers dat schaalgrootte de enige manier is om de lagere inkomsten te compenseren. Op zich valt daar veel voor te zeggen. Maar toen kwam de pandemie.

Van de ene op de andere dag is de definitie van hybride werken en werkplekken veranderd. Voor de werknemer is dat verschil niet zo groot. De keukentafel is een werkplek, maar het werk zelf is niet veranderd.

Ingrijpende voor grote partijen

Voor dienstverleners is die verandering veel groter en ingrijpender. Budgetten voor het inrichten van nieuwe fysieke werkplekken zijn sinds 2020 fors gekrompen. Die investeringen waren en zijn nog steeds erg riskant. Bedrijven die daar het meeste last van hebben zijn de “hofleveranciers” van enterprises en overheden. Die hebben het nog steeds moeilijk. Het voordeel dat ze hadden:  goed in staat zijn grootschalige operaties door te voeren is nu niet meer gevraagd. In plaats van een kantoor met 1.000 plus werkplekken gaat het immers om 1.000 werkplekken op evenzo vele locaties.

Kleine partijen

Er is een soort aanbieders dat met de nieuwe extreem spreiding van hybride werkplekken uit de voeten kan. Dat zijn de – veelal kleinere – partijen die op basis van samenwerking met concullega’s snel ter plekke kunnen zijn. De manier waarop men dat vorm geeft verschilt, daarom valt de ontwikkeling niet zo erg op. Toch zijn sommige overnames daar direct aan te linken. Anderen kiezen voor een informelere vorm van samenwerken.