Op de frontpage van cloudcomputing-insider.de waren maandag twee artikelen over buitenlands cloudaanbod te zien. Tencent uit China en Tech Mahindra India werden aan de lezers voorgesteld. Daarbij hoort natuurlijk de vraag waarom zou iemand in Duitsland of Europa voor die partijen kiezen?
Amerikaanse partijen en de rest
In Nederland en ook daarbuiten wordt cloudaanbod dan ook heel erg gelinkt aan de Amerikaanse partijen. Zo zeer zelfs dat die als buitenlandse spelers min of meer een klasse op zich zijn. Je hebt de Amerikaanse hyperscalers, een beetje Nederlands aanbod en daarna is het stil. Spontaan gegeven antwoorden over Europees aanbod komen weinig voor. Zelfs als de IT gebruiker een lijstje namen krijgt voorgeschoteld blijkt OVH betrekkelijk weinig genoemd te worden en daar houdt het dan ook zo ongeveer mee op.
De markt voor clouddiensten in Europa is dus best wel vreemd. Vreemd is ook dat er aanbieders zijn in China en India die denken hier klanten te kunnen werven. De Chinese spelers, in dit geval Tencent, heeft als voordeel dat er al meerdere jaren een bescheiden aanwezigheid is in de EU. Chinese ondernemers met vestigingen in onze regio maken gebruik van het Tencent cloudplatform.
Het Indiase bedrijf Tech Mahindra beheert al jaren delen van de infra van onder andere Telefonica. Van system integrator, outsource partner naar cloudaanbieder is nog wel een te volgen stap. Minder begrijpelijk is echter waarom een Nederlandse ondernemer er voor zou kiezen zijn data en applicaties in een wolk met de vlag van China of India te plaatsen. De fysieke presence van deze twee partijen in Europese datacenters is gering, een deel van de load zal dus in de thuislanden belanden. Dat levert meer problemen op dan alleen de lag en latency. Zaken als data integriteit en de AVG zijn met de Amerikaanse partijen al zo moeilijk. Zou dat het bij Tencent en Tech Mahindra zoveel beter zijn?
Horde
Los daarvan is er nog een enorme horde te nemen. Iedereen kent wel iemand of zelfs een concurrent die in een Amerikaanse cloud staat. Maar dat gaat niet op voor de clouds uit India of China. De cases die deze twee bedrijven noemen zijn gewoon te exotisch en afwijkend. Wat helemaal niet te traceren is, is de vraag hoe makkelijk het is van een bestaande cloudprovider naar deze spelers te migreren, of juist andersom.
Als het om buitenlands cloudaanbod gaat is er de afgelopen jaren eigenlijk niets veranderd. De markt neemt in het beste geval een uiterst afwachtende houding aan. Minder subtiel is het gezegde: “Wat de boer niet kent eet hij niet”, te gebruiken. De klanten die deze nieuwkomers werven zijn niet representatief voor het Nederlandse of Europese MKB. Dat weten die nieuwkomers natuurlijk zelf ook wel, toch blijven ze proberen op deze markt een positie verwerven.