Van 4G naar 5G
De stap van 4G naar 45G is in een opzicht gelijk aan die van 3G naar 4G. Een groot deel van de eerder gebruikte infra kan met upgrades geschikt worden gemaakt voor de nieuwe techniek (bron en bron). Dat is positief voor de investeringen van telco’s, die we terugzien in de capex cijfers. Maar per upgrade moet het netwerk ook steeds weer iets fijnmaziger worden. Toen 4G zijn intrede deed was er behoefte een groot aantal extra opstelpunten (“antennes”). Datzelfde is nu bij 5G het geval.
Dat gaat gepaard met toch weer extra investeringen. Verizon heeft daar tot 2024 $10 miljard extra voor nodig. Uit de presentaties van de telco valt ook te halen dat er tot einde dit jaar in Amerika tussen de 7.000 en 8.000 sites operationeel moeten zijn en die bestrijken dan 46 markets.
Lokale oplossingen
Nog veel interessanter is het aantal van 14.000 mmWave sites. Dat moet eind 2022 zijn toegenomen tot 22.000 mmWave sites. Dit zijn – simpel gezegd – de echte lokale oplossingen om 5G in dicht bebouwde gebieden überhaupt mogelijk te maken. Zonder deze sites is ontvangst van het 5G signaal indoors of op echte hotspots als stadions matig en daarmee is de dienst (de upgrade van het telco abonnement) niet te verkopen.
Amerika is geen Nederland. Het land is enorm veel groter, dus de cijfers lijken op het eerste gezicht niet relevant voor de Nederlandse markt. Maar Nederland is veel dichter bebouwd. De noodzaak mmWave sites te deployen is hier dus mogelijk groter dan aan de overkant van de oceaan. De globale stelregel dat voor een 5G netwerk tot 5x meer “antennes” nodig zijn dan voor 4G lijkt overigens op basis van de Verizon cijfers voor Amerika wel redelijk te kloppen.
(afbeelding van het Antenneregister)