Afgelopen jaar was in Nederland twee keer sprake van de overname van een telecomaanbieder. In een geval bleek dat verhaal uit te komen. T-Mobile kreeg een nieuwe eigenaar. De andere keer is het niet tot een bod gekomen. Dat laatste gaan we volgend jaar nog wel een paar keer meemaken.
Minder opgevallen
Bij de meldingen over de vermeende overnames en fusies van telecomaanbieders zijn we wat meer terughoudend geweest. Het aantal geruchten is gewoon te groot en in veel gevallen gaat het ook om zeer onwaarschijnlijke scenario’s.
ITchannelPRO is niet de enige die wat voorzichtig is als het gaat om het berichten over telecomaanbieders. Dat heeft weinig te maken met een commercieel belang. Veel meer komt het omdat in delen van de markt bekend is dat dit type bedrijven niet zo maar kan worden verkocht of overgenomen.
Nederlandse wetgeving
Daarom ook dat toen er berichten over een op handen zijnde overname van KPN werden verspreid pas op de plaats is gemaakt. Verbazing overheerste, omdat in Nederland een wet van kracht is die de overname wel heel erg lastig maakt. Door druk uit de Tweede Kamer (concreet Astrid Oosenburg) is die wet redelijk snel aangenomen, maar dat heeft amper de pers gehaald. Die wet is er gekomen na de pogingen van een Mexicaanse ondernemer voet aan de grond te krijgen in de Nederlandse en EU telco markt.
Die Nederlandse wet is hier weinig bekend. Wat waarschijnlijk ook onder de radar blijft is dat er verderop nog twee grote telecomaanbieders zijn die schijnbaar een prooi zijn van overnames. Over de voorheen nationale telco van Italië en British Telecom is een hoop te doen. Beide bedrijven zijn schijnbaar verzwakt door verkeerd beleid maar wel erg sterk op de eigen thuismarkt. Dat zijn twee factoren waar opkopers op letten.
TIM
Er is echter een probleem. Rome staat niet te trappelen om een nationaal belang over te dragen aan een Amerikaans consortium. De strijd binnen de bestuurskamer van Telecom Italia is heftig. Sinds de eerste geruchten (het begon al in 2019!) heeft het bedrijf al twee keer de CEO zien vertrekken. Rome heeft duidelijk een ander idee over de toekomst van TIM dan de RvB.
BT
Iets vergelijkbaars doet zich ook voor bij British Telecom. Mede door grootschalige fraude is dat bedrijf in de gevarenzone terechtgekomen. Wat eerst tot de boegbeelden van de Europese IT sector behoorde is nu een makkelijk buit. Dat een Franse concurrent inmiddels de grootste individuele aandeelhouder is maakt de zaak extra pikant.
Vitale infrastructuur
Ook Londen weigert echter deze voormalige parel te laten schieten. Wat in Nederland al aanwezig is en waar Italië ook mee schermt wordt in versneld tempo door de Britten voorbereid. We hebben het over wetgeving die het moet verhinderen dan vitale infrastructuur onderdeel wordt van een buitenlandse onderneming.
Het hoe en waarom van dat soort wetgeving snapt iedereen ondertussen wel. De impact daarvan is minder helder. Analisten van Forrester en co lijken het evenmin in de gaten te hebben, maar de kans op de overname van een telecomaanbieder uit de Europa is de laatste jaren serieus kleiner geworden. Geldt dat voor elk telecombedrijf? Nee, de kleinere spelers hebben in de regel te weinig vitale infrastructuur onder hun hoede om op dit moment al door een regering “beschermd” te worden